ΤΟ ΧΡΩΜΑ ΤΟΥ ΦΩΤΟΣ

 Κόνιτσα 

 Σεργιάνι στα περασμένα

 2η Έκδοση, εμπλουτισμένη 

         του  Κώστα Μπούσμπουλα

                                                                               
                                          

Το βιβλίο "Κόνιτσα Σεργιάνι στα περασμένα " του Κώστα Μπούσμπουλα, είναι μια εξαιρετική εργασία του πατέρα μου, η οποία έχει σκοπό να προκαλέσει την θύμηση, που πάντα βρίσκεται βαθιά κρυμμένη, στην υπέροχη γραμμή του κληροδοτήματος των προγόνων προς τους απογόνους.

Αφηγήσεις, φωτογραφίες, γεγονότα και πρόσωπα αλλοτινά, ήθη και έθιμα μιας άλλης κοινωνίας, ζωντανεύουν μπροστά μας, καθώς ξεφυλλίζουμε τις σελίδες του βιβλίου.

Πρόκειται για ένα  όμορφο ταξίδι, πίσω στο χρόνο, βαθιά στις ρίζες της δικής μου οικογένειάς, στην ιστορία μιας άλλης εποχής, άρρηκτα συνδεδεμένης με την  σύγχρονη ροή της καθημερινότητας.

"Scripta manent" τα γραπτά μένουν. 

Είναι η έκφραση που θυμάμαι να μου λέει ο πατέρας μου, στα βάθη των παιδικών μου χρόνων. Φρόντιζα από τότε να κρατάω ημερολόγιο, όπως έκανε και ο παππούς μου ο  Ηλίας.

"Οι στιγμές χάνουν το χρώμα τους στο πέρασμα του καιρού. Τα ευχάριστα και τα δυσάρεστα γεγονότα ξεθωριάζουν, καθώς οι νέες στιγμές απαιτούν να καταλάβουν τη θέση τους στο αρχείο του εγκεφάλου μας. Έτσι είναι η φύση του ανθρώπου. Γράψε αυτά που θέλεις να θυμάσαι" μου έλεγε πάντα ο καλός μου ο μπαμπάς και εγώ άκουγα με προσοχή. 

   Ακολουθώντας την ίδια του την συμβουλή, μας έκανε την τιμή, να μας μαζέψει σε ένα υπέροχο σεντούκι θησαυρού, το βιβλίο του, όλες αυτές τις υπέροχες δικές του αναμνήσεις και αναζητήσεις, στο πέρασμα των χρόνων.

   Διαβάζοντας τα γραπτά του, ήρθα πιο κοντά με την ιστορία του παππού. Τον θαύμασα και τον αγάπησα, ακόμα περισσότερο μέσα από τα δικά του μάτια.

Έμαθα, θυμήθηκα λεπτομέρειες για συγγενείς, φίλους και ανθρώπους που είχαν παράλληλη πορεία με την οικογένειά μας . Γνώρισα ήθη και έθιμα του τόπου μας. Βίωσα ιδιαίτερες, γλυκές στιγμές, αναμνήσεις ξεχωριστές. 

Στιγμές που αιχμαλωτίστηκαν σε φωτογραφικό χαρτί, μέσα από το πλούσιο φωτογραφικό του αρχείο, ζωντάνεψαν μπροστά μου γεγονότα και συναισθήματα του παρελθόντος. 

Δεν είχαμε θυμάμαι, στα παιδικά μου χρόνια φωτογραφική μηχανή, είχαμε όμως φωτογραφίες μια που πάντα ήθελε οι στιγμές να αποτυπώνονται. Μεγάλη και εμένα η αγάπη μου για τις φωτογραφίες, ακολουθώντας για άλλη μια φορά το δικό του όνειρο, που ταίριαζε με το δικό μου.

Σε ευχαριστώ μπαμπά μου, πολύτιμε φύλακα των οικογενειακών μας θησαυρών.


                                             

   Σύμβουλος Ευζωίας με ολιστική προσέγγιση

  Shima Rama's Kosmos